مجله ووگ چیست

خانه < مجله دکوراسیون داخلی > مجله ووگ چیست

معرفی مجله ووگ

امروز می‌خواهیم از مجله وُگ یا ووگ ( Vogue ) بگوییم، یکی از مجلات محبوب و نام آشنا در صنعت مد که بیش از صد سالِ در این حوزه فعالیت دارد. ووگ یک منبع الهام و مرجع مد بزرگِ که تمامی زمینه‌های فرهنگ، سرگرمی، زیبایی، سبک زندگی، سیاست و هنر را در بر می‌گیرد. در این مقاله، قصد داریم پس از بررسی تاریخچه، به یکی از زیرشاخه‌های این مجله – مجله دکوراسیون داخلی ووگ – بطور خاص ‌بپردازیم.

فهرست مطالب

مجله ووگ چیست ؟
مجله ووگ درباره چیست ؟
تاریخچه مجله ووگ
سردبیران و ویراستاران مجله ووگ

مجله ووگ چیست. همه چیز درباره مجله محبوب مد و سبک زندگی ووگ. مجله ووگ چیه. مجله ووگ چیست. بررسی تاریخچه، بنیانگذاران، ویراستاران و سردبیران مجله آمریکایی وُگ. فرداآرت

تاریخچه مجله ووگ

سال ۱۸۹۲ بود که یک تاجر آمریکایی بنام آرتور بالدوین تورنور ( Arthur Baldwin Turnure )، مجله هفتگی ووگ را تاسیس می‌کند. بالدووین که از یک خانواده ثروتمند بود، جامعه هدف خودش را خانواده‌های متمول و طبقه بالای جامعه نیویورک قرار می‌دهد. او در مجله‌اش از عادات‌‌، لباس‌ها و فعالیت‌های اوقات فراغت افراد پولدار می‌نویسد و به مکان‌هایی می‌پردازد، که ثروتمندان به آن‌‌ها علاقه داشتند.

مجله ووگ در همان ابتدای کارش، از پشتوانه پنجاه و شش نام برجسته جامعه و سرمایه‌‌گذاران بزرگی چون کورنلیوس واندربیلت، نجیب زاده تجاری، Kristoffer Wright و پیتر کوپر هیویتِ مخترع برخوردار می‌شود. این مجله تبدیل می‌شود به مجله‌ای که از جنبه‌های تشریفاتی زندگی مانند صحنه‌های اجتماعی محلی، سنت‌های جامعه عالی و آداب اجتماعی می‌نویسد و نیم نگاهی نیز به موضوعات هنری نظیر کتاب‌ها، نمایشنامه‌ها و موسیقی دارد.

در آن زمان بالدووین، بیشترین تمرکز مجله را بر مد، پوشش، ورزش و امور اجتماعی خوانندگان مرد قرار می‌دهد. این روند ادامه پیدا می‌کند تا در سال ۱۹۰۶، آرتور بالدوین تورنور فوت می‌کند و در سال ۱۹۰۹ ناشری آمریکایی بنام کنده مونتروز نست ( Condé Montrose Nast )، مجله ووگ را خریداری می‌نماید.

مرگ بالدوین و شروع دوره‌ای جدید برای مجله

با فوت بالدوین و شروع مدیریت نِست، او راهی متفاوت از بالدووین پیش می‌گیرد و ووگ را به یک مجله مد زنانه تبدیل می‌نماید، که بجای انتشار هفتگی، دو هفته یکبار منتشر می‌شد. البته در ادامه و در سال ۱۹۷۳ ووگ به ماهنامه تغییر شکل می‌یابد.

نِست برای ایجاد تمایز نسبت به رقبا، بهترین تصویرگران و عکاسان روز را استخدام می‌کند. عکس‌ها و مقالات مجله‌اش را به منحصر به فردترین و جذابترین شکل ممکن ارائه می‌دهد. بدین ترتیب که با مدیریت نِست مجله ووگ گسترش پیدا می‌کند و تعداد نشریات، سود مجله و قیمت آن افزایش می‌یابد. همچنین در سال ۱۹۱۶ با مدیریت او، اولین نسخه‌ بین المللی ووگ در بریتانیا راه‌اندازی می‌شود. امروز این مجله ۲۸ نسخه بین المللی دارد که ۱۱ مورد آن توسط نِست منتشر شده است. در میان نسخه‌های بین المللی ووگ، نسخه ایتالیایی این مجله محبوبیت بسیاری دارد.

در موفقیت و تاریخچه هر مجله نمی‌توان نقش استعداد، خلاقیت و نوع نگاه ویراستاران و سردبیران آن را نادیده گرفت. به همین سبب برای درک بهتر سیر تکاملی مجله ووگ، در ادامه به سردبیران و ویراستاران این مجله و تحولاتی که ایجاد نموده‌اند، خواهیم پرداخت.

سردبیران و ویراستاران مجله ووگ

هر نسخه بین المللی از مجله ووگ ویراستاران و سردبیران مختص به خود را دارد که هر کدام، در درخشش این نشریه نقش منحصر به خودشان را داشته‌اند. پرداختن به تمامی این افراد در یک مقاله امکان پذیر نیست. ما در اینجا تنها به ۷ سردبیر نسخه آمریکایی مجله ووگ خواهیم پرداخت.

جوزفین ردینگ ( Josephine Redding ) – اولین ویراستار مجله ووگ

جوزفین ردینگ ( Josephine Redding ) اولین ویراستار ووگ بود که از سال ۱۸۹۲ تا ۱۹۰۰ در این مجله فعالیت داشت. او توانست با پرداختن به مد و جدیدترین گرایش‌ها و طرح‌های آن زمان، توجه خوانندگان را به ووگ جلب کند. او هویت و قالب اصلی ووگ را در زمان مدیریت بالدوین پایه‌گذاری کرد. همچنین استانداردی را بنا نهاد که توسط نسل‌های بعدی سردبیران ووگ ادامه پیدا کرد.

مجله ووگ چیست | همه چیز درباره مجله محبوب مد و سبک زندگی ووگ | مجله ووگ چیه | بررسی تاریخچه، بنیانگذاران، ویراستاران و سردبیران مجله آمریکایی وُگ | فرداآرت

ماری هریسون ( Marie Harrison )

بعد از جوزفین ردینگ، در سال ۱۹۰۱، ماری هریسون ( Marie Harrison ) سردبیر می‌شود و فعالیت خودش را تا سال ۱۹۱۴ ادامه می‌دهد. بدین ترتیب هریسون سردبیری می‌شود که مرگ بالدوین را در سال ۱۹۰۶ می‌بیند. دوران مدیریت نِست را نیز در مجله ووگ تجربه می‌کند.

ادنا وولمن چیس ( Edna Woolman Chase )

سومین سردبیر مجله ووگ که یکی از تاثیرگذارترین سردبیران این مجله نیز محسوب می‌شود، ادنا وولمن چیس ( Edna Woolman Chase ) است. چیس کار خود را به عنوان سردبیر، بطور رسمی از سال ۱۹۱۴ آغاز می‌کند. او در دوران فعالیتش تاثیر بسزایی را بر مد آمریکایی می‌گذارد.

ووگ تا قبل از سردبیری چیس، مجله‌ای بودِ که برای بیان مد، بیشتر از لباس‌‌های دوخته شده در پاریس استفاده می‌کرده است. اما در زمان سردبیری او و وقوع جنگ جهانی اول این امر تغییر می‌کند. در خلال جنگ جهانی اول، چیس به دنبال برگزاری نمایش مد برای ووگ بوده است. اما به دلیل جنگ، مراکز تولید لباس‌های پاریسی بسته می‌شوند. چیس تسلیم نمی‌شود و از طراحان نیویورکی می‌خواهد که برای این ایونت، لباس بدوزند. اقدام جسورانه چیس ماندگار می‌شود. تولید کنندگان لباس در ایالات متحده به مد جذب شده و ترغیب می‌شوند تولیدات خود را به بازار عرض کنند. بدین ترتیب می‌شود که چیس کمک بزرگی به تجلی مد آمریکایی می‌کند.

چیس همچنین در سال ۱۹۲۸ گروه بین المللی مد را، متشکل از ۱۷ زن برجسته دنیای مد تشکیل می‌دهد. این گروه در سال ۱۹۳۰ بطور رسمی شروع بکار می‌کند و همچنان در تجارت امروز پا بر جاست. چیس با تشکیل این گروه بین‌المللی، مد آمریکایی و نقش زنان در این صنعت را تبلیغ می‌کند. او بدین ترتیب کمک بزرگ دیگری را به صنعت مد امریکا می‌نماید. ادنا چیس به عنوان سردبیر Vogue در سال ۱۹۵۲ بازنشسته می‌شود. سپس ریاست هیئت تحریریه این مجله را بر عهده می‌گیرد.

جسیکا دیوز ( Jessica Daves )

پس از سردبیری درخشان چیس، موفقیت‌های ووگ ادامه پیدا می‌کند. دوران طلایی برای این مجله، در دهه ۱۹۵۰ رقم می‌خورد. بیشتر این دوران طلایی را جسیکا دیوز ( Jessica Daves ) سردبیری می‌نماید. او که به دلیل تبلیغ لباس‌های آماده آمریکایی شناخته می‌شود، از سال ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۲ در سمت سردبیری مجله ووگ باقی می‌ماند.

دایانا وریلند

دایانا وریلند در سال ۱۹۶۲، پنجمین ویراستار ووگ می‌شود که به مدت ۹ سال در این سمت فعالیت می‌کند. او پیش از حضورش در ووگ برای مجله مد هارپرز بازار کار می‌کرده و شناخته شده بوده است. شهرت او به قدری بود که در سال ۱۹۶۰ به بانوی اول آمریکا، ژاکلین کندی، در زمینه سبک مشاوره می‌داده است. وریلند با ورودش به ووگ، این مجله را به سمت سرزندگی و تجمل افراطی می‌برد. او همواره از کارکنانش می‌خواست خلاق باشند و بدون توجه به هزینه، نیروی انسانی یا ابهام، از ایده‌هایش کوتاهی نمی‌کرد.

سایر پیوندها